(END) รักหน่อยคอย (อ่อย) นานแล้ว

เธอเจอเขาก่อนใคร จอง เขาไว้มานาน งานนี้จะไม่ยอมให้หลุดมือไปแน่

……………

เขา ศรันย์ ผู้บริหารหนุ่มไฟแรง รักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน เย็นชาน้ำแข็งเรียกพี่

เธอ พุดพธู อ่อนหวานแต่ไม่อ่อนแอ รักนะ ก็ต้องแสดงออก 

และเขา มาวิน ขี้เล่น คารมดี ถึงหน้าพี่จะร้าย แต่รักใครรักจริง

...................

เสียงข้อความดังขึ้น ศรันย์ขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าเป็นข้อความจากเบอร์ไม่คุ้นเคย

‘หน้าโทรมเพราะนอนไม่หลับ แต่ใจเต้นตึกตักเป็นเพราะคิดถึงเธอ’

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครส่งมา…

ถึกกว่านี้มีอีกมั้ย โดนแกล้งเท่าไหร่ก็ไม่เจ็บไม่ตาย

………………

ฝึกหัดแต่งนิยายเรื่องแรกค่ะ

 ท่าน นักอ่าน นักเขียน ที่หลงเข้ามา

 ชอบไม่ชอบตรงไหน มีคำแนะนำอะไรให้ปรับปรุง 

คอมเมนท์บอกกันได้นะคะ

*** ขอขอบคุณรูปอ้างอิง บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้ค่ะ***

TB